25 Rozdział

Perspektywa Rossa

Następnego dnia, czekał mnie cały dzień nagrywania filmu wraz z Olivią Holt. Nie powiem fajna dziewczyna, jednak nie była Laurą i ciężko nam szło nagrywanie.

-Ross pokaż że coś czujesz do tej dziewczyny. Dotknij jej policzka uśmiechnij się. Spojrzałem na nią.

-nie mogę, przepraszam * odparłem wychodząc z wytwórni filmowej. Odpaliłem samochód i pojechałem na plaże, chciałem tam być zdecydowanie. Ale nie chciałem jeździć na desce tylko posiedzieć n piasku. Usiadłem i zapatrzyłem się w morze.

-Tak myślałam.

-Co>? * spojrzałem na nią.

-Śniłeś mi się dziś w nocy * powiedziała a ja zaśmiałem się, ona usiadła obok mnie * a tak na poważnie kazali mi jechać na plaże i pobyć trochę z Tobą.

-Dziwne, kazali Ci śledzić mnie?

-Tak to niczym koszmar * odparła a ja znów się zaśmiałem. 

-przepraszam * odparłem do niej, ona tylko się uśmiechnęła siedzieliśmy w ciszy, nic nam nie przerywało. Nikt nam nie przeszkadzał. Ona przybliżyła się do mnie i musnęła moje usta, a ja zachłannie je połykałem, pocałowałem ją pokazałem że odwzajemniam to czego tak serio nie ma co nie istnieje czego nie było i nie będzie czego nigdy ale to nigdy nie będzie. Ale od tego momentu  zacząłem widywać się dzień w dzień z Olivią.Nie tylko na planie filmowym ale również na żywo. Reżyser chciał byśmy coś do siebie poczuli. Jednak ja miałem w głowie tylko jedną dziewczynę. Która zaczęła mnie trochę olewać. Nie rozmawialiśmy jak wcześniej przez cały dzień. Teraz tak jakby olała sprawę na serio. Nie dzwoniła nie odbierała ode mnie i nie odpisywała na żadnego ese. Az w końcu wkurzyłem się poszedłem do jej siostry Van. Wiedziałem że jest z Rickiem. Jednak dla mnie Laura też była ważna. Zapukałem do drzwi.

-Cześć Ross * odparła brunetka stojąca w drzwiach.

-Cześć Van musimy pogadać, wiem wiem jesteś zajęta moim bratem ale to ważne. Chodzi mi o Laurę.

-Chodź * westchnęła pociągając mnie do salonu usiadłem na kanapie obok Ricka. * Właśnie o tym rozmawiamy.  Nie wiem jak Ci to powiedzieć. Ross, Laura robi wszystko byś odpuścił. Byś żył własnym życiem * odparła patrząc na Ricka.

-Chce się mnie pozbyć ? * spytałem.

-Nie o to chodziło Ross.. Laura nie chce z Tobą być, dostała kolejny kontrakt nie wróci tutaj.

-nie chce być ze mną?

-Dokładnie tak

-Ale czemu mi tego sama nie mówi, tylko powiedziała Tobie.

-Bo jej nie słuchasz!! * krzykała Vanessa. * próbowała a ty dalej nie chcesz tego słyszeć.

-Mam, mam zrezygnować z niej?

-Tak i żyć własnym życiem

-Czemu… * spytałem jak mały chłopiec.

-Chce żebyś jej nie gnębił, chce by odpuścił * odparł Rick.

-Ty też to wiesz?

-Tak, słyszałem ich rozmowę * odparł Rick, a ja spojrzałem na niego jak na jakiegoś kłamce, kryminalistę.

-Mam tak po prostu odpuścić? * zapytałem zaskoczony

-Tak, Laura zdecydowała za Ciebie, nie chce z Tobą być. Chce byś dał szanse jakieś innej dziewczynie. * wstałem gwałtownie z sofy.

-Nie, nie dam jej spokoju dopóki sama mi tego nie powie ! * powiedziałem po czym zacząłem się kierować w stronę wyjścia

-Ross, co tak naprawdę czujesz do mojej siostry??* Spojrzałem na nią, po czym wyszyłem z domu. Wyjąłem tel. Laura oczywiście nie odbierała dlatego nagrałem jej się na tel :

Cześć wiesz co myślałem że coś nas łączy a ty jak tchórz prosisz swoją siostrę żebym się od Ciebie odpierdolił?, serio. Jak tak możesz.>?. Dlaczego sama zdecydowałaś?, co masz taką moc że możesz decydować co czuje?. Co czuje inna osoba?, Jak tak możesz co?. To nie jest wybaczalne. A i jeszcze jedno zacznę się spotykać z kim tylko ze chce i kiedy ze chcę nie możesz decydować za mnie. Tak bardzo nie chcesz ze mną być?. Tak aż tak bardzo że starasz się mnie od siebie odsunąć.?. Naprawdę, sądziłem że jednak możemy być kiedyś…. Ale masz rację w ciągu pół roku dowiedziałem się kim jesteś I wiesz co odpuszczam, odpuszczam Cię już na zawsze.

Rozłączyłem się po czym wsiadłem do samochodu ruszyłem w stronę Plaży. Kiedy wysiadłem szybko by nikt mnie nie zauważył szedłem w stronę plaży. Usiadłem nie za daleko plaży i zaczęłam grać na gitarze. Nie wiem skąd pojawił się wers piosenki.

Lubisz grzecznych chłopców

Więc nie jestem zapraszany do planów, które robisz, kiedy jesteś ze swoimi przyjaciółmi

Ale znasz niegrzecznych chłopców

Nie zaprzeczysz

Oni zawsze mogą ci pokazać, gdzie zaczyna się zabawa

Hej, kochanie

Nie ma wątpliwości

Dziewczyno, doprowadzasz mnie do szaleństwa

Przyznaję się do winy

Przez sposób, w jaki sprawiasz, że

Chcę skraść twoje serce

Skraść twoje serce

Nazwij mnie przestępcą

Nie zaprzeczę

Sprawiasz, że chcę tego wszystkiego

Wszystkiego, czym jesteś

Więc zamknij to (na klucz)

Idź i wypróbuj

Nie ważne co zrobisz

Zamierzam ukraść twoje serce

-Bravo * spojrzałem na moją widownie. Olivia we własne osobie. Była to długowłosa blondynka o długi nogach. Niebieskich oczach. Zabawna i bardzo energiczna, szybko bardzo szybko podłapała jak działa wszystko na desce. Ładna była, naprawdę jednak ja widziałem tylko Laurę.

Perspektywa laury

     ''Cześć wiesz co myślałem że coś nas łączy a ty jak tchórz prosisz swoją siostrę żebym się od Ciebie odpierdolił?, serio. Jak tak możesz.>?. Dlaczego sama zdecydowałaś?, co masz taką moc że możesz decydować co czuje?. Co czuje inna osoba?, Jak tak możesz co?. To nie jest wybaczalne. A i jeszcze jedno zacznę się spotykać z kim tylko ze chce i kiedy ze chcę nie możesz decydować za mnie. Tak bardzo nie chcesz ze mną być?. Tak aż tak bardzo że starasz się mnie od siebie odsunąć.?. Naprawdę, sądziłem że jednak możemy być kiedyś…. Ale masz rację w ciągu pół roku dowiedziałem się kim jesteś I wiesz co odpuszczam, odpuszczam Cię już na zawsze...''

Odsłuchałam wiadomość od Rossa, tak bardzo go zraniłam tak bardzo. To nie wybaczalne, ale ja nie wrócę a związek na odległość nie może trwać wiecznie. Zobaczyłam że dzwoni do mnie Van jednak nie miałam sił rozmawiać. Położyłam się na łózko i dalej płakałam, tylko tyle potrafiłam zrobić. W końcu stało się to co sama chciałam. Ross zaczyna od zera a mnie nie ma w tym wszystkim.